Het is de bedoeling dat we hier een eindblog schrijven, omdat het
immers het eind van de pilotperiode betreft. Wij trekken echter ons project
door naar het hoofdproject, dus er komt zeker nog geen eind aan ons project.
Dit is echter wel het einde van de pilotfase, en er is genoeg om op terug te
kijken.
We waren het er vanaf dag één al over eens dat we het project van
Noëlle zouden gaan doen. We waren allemaal nieuwsgierig naar wat we konden doen
met gymnastiek en ICT, en het heeft iedereen verrast. Bijkomend voordeel (maar
zeker niet de reden dat we voor dit project kozen) was dat de opdrachtgever een
vrij helder en vooral ook concreet beeld had van wat ze wilden. Daarom konden
we gelijk al de diepte in duiken met onze ideeën. Doordat we wisten wat we konden
gaan doen, was het ook makkelijker om het project heel uitgebreid te maken. Het
leent zich niet voor een kort project, dat wil zeggen een pilotopdracht, maar
voor een volledige eindopdracht hebben we te weinig tijd als we het goed willen
doen.
Vandaar dus dat we het doortrekken, op advies van Geert. Door die
beslissing hebben we het pilotproject kunnen gebruiken voor de voorbereiding.
Omdat het gelijk al een heel concreet idee was hebben we veel werk kunnen
verzetten. Voordeel hierbij is dat we een vrij grote DOT hebben. Het werk
hebben we dus kunnen verdelen op basis van onze vakexpertise en persoonlijke
sterke punten. De oorspronkelijke taakverdeling was vooral gebaseerd op onze
verschillende expertises. Die taakverdeling volgen we nog steeds, en het werkt
prima.
Toch hebben we ook gemerkt dat iedereen dingen vanaf een andere
kant bekijkt, en dus ook input geeft vanuit een ander gezichtspunt.
Terugkijkend valt het vooral op dat Machiel vooral met het technische aspect
van het project bezig is. Dat heeft te maken met zijn opleiding (en dus
voorkennis) en zo dus ook met de oorspronkelijke taakverdeling, maar dit zie je
bijvoorbeeld ook terug in presentaties. Noëlle houdt zich bezig met de
vakinhoudelijke onderdelen, wat inhoudt de beschrijving van de oefening en de
inhoud van de filmpjes. Patrick is meer degene die het proces bewaakt, wat
deels terug komt in zijn taak als planner. Leonie richt zich tijdens het werken
aan dit project steeds op het didactische aspect, waarin zowel aan de docent
als aan de leerling wordt gedacht. Martijn is een soort Manusje-van-alles, wat
er op neerkomt dat hij overal een vinger in de pap heeft, mensen helpt en met
ideeën en oplossingen komt. Doordat we gebruik maken van iedereens sterke
kanten en interesses loopt de samenwerking gesmeerd.
We hebben tot nog toe geen eindproduct, voornamelijk dus omdat we
nog door gaan in de tweede periode van deze minor. Tot zo ver hebben we wel al
een concept-website die steeds verder ontwikkeld wordt tot de definitieve
versie. Eveneens hebben we al een voorbeeldfilmpje gemaakt, dat verschillende
functies heeft. Allereerst om er zelf van te leren: wat kan beter, waar moeten
we op letten bij de echte filmpjes, enzovoort? Ten tweede om ze te kunnen
implementeren in de website: wat komt waar te staan, hoe komt het er uit te
zien? De voorbeeldfilmpjes zullen later uiteraard worden vervangen voor de
definitieve versie. Ten derde kunnen wij op deze manier laten zien wat we van
plan zijn. De opdrachtgever kan ons hier ook nog in sturen, als zij iets zien
dat zij anders willen bijvoorbeeld.
Hoe we dit gaan ontwikkelen in de komende periode is voor ons nog
een punt dat overlegd moet worden: waar gaan we de komende tijd mee aan de
slag? Wat moeten we nog doen, wat zijn de deelstappen waar we aan moeten werken?
Hoe kunnen we de grote projectopdracht invullen terwijl we al zo’n eind op weg
zijn? Kortom, er zijn nog wat vragen die beantwoord moeten worden en er is nog
heel veel dat gedaan moet worden in de rest van de minortijd.